Australia

Lieve mensen,

Schandalig lang geleden mogen we deze keer best zeggen! En dan ook nog het afgezaagde Nederlandse excuus: 'we hadden het te druk'...

Ik zou niet weten waar te beginnen maar vrees niet, ik ga het toch proberen :)
Zoveel gedaan, zoveel gezien en vooral zoveel ervaren....zal proberen het samen te vatten omdat niemand zit te wachten op een herdruk van 'the lonely planet australie'.

Inmiddels twee maanden geleden zijn we geland in Brisbane...na een helse vlucht van 22 uur waarin de nodige tijdzones zijn doorkruist werden we opgewacht door een jetlag op steroïden. Wat zijn wij ziek, moe en chagrijnig geweest!
Na een paar dagen ons als vrouwen in 'die periode' gedragen te hebben zijn we toch maar begonnen aan dit nieuwe avontuur.

Een aantal jaren geleden hebben we tijdens een reis door Nieuw Zeeland een stel ontmoet waarmee we direct een klik hadden. Dit stel heeft een helikopter bedrijf dat de financieel bovengemiddeld bedeelde mens voorziet van vervoer en vermaak in de vorm van vis- en jacht trips.
We besloten hen een mailtje te sturen of ze wellicht tijd hadden voor een kop koffie of een etentje om bij te praten. Als snel volgde de uitnodiging om naar een van hun huizen te komen en daar een tijdje te verblijven, zo gezegd zo gedaan.
Na een aantal erg leuke dagen werden we uitgenodigd om een weekje bij hen te verblijven in een basiskamp van waaruit de trips georganiseerd en gefaciliteerd worden, hier konden we uiteraard geen nee tegen zeggen.
Na een helikopter vlucht van 4 uur over het Daintree rainforest en het Great Barrier Reef zijn we aangekomen in Cape York, deze plek was echt in the middle of nowhere zoals wij ons in Nederland niet voor kunnen stellen...
Al snel bleek het organisatorisch in het kamp niet allemaal op rolletjes te lopen, mensen werden ontslagen en ons werd een baan aangeboden. Het organiseren en verzorgen van de vis- en jacht trips en het verblijf in het kamp werd onze verantwoordelijkheid.
We hebben erg hard gewerkt, lange dagen, zinderende hitte en erg veeleisende klanten maar als je op zo'n prachtige plek mag werken lijk je dat allemaal voor lief te nemen...
Even opkijkend van het werk zagen we krokodillen voorbij zwemmen, stingrays en dolfijnen sprongen in het rond en roofvogels grepen vis uit het water

Na bijna twee maanden besloten we dat het tijd was om te gaan, er waren geen klanten meer en het regenseizoen stond op het punt te beginnen...
Met pijn in ons hart en een aantal tranen (en whisky) namen we afscheid en werden we terug gevlogen de bewoonde wereld in.

We realiseerden ons dat we verder nog niet heel veel van australië gezien hadden en besloten nog een reusachtige roadtrip te organiseren. Een aantal campers later hadden we meer dan 5000 kilometer gereden en met militaire precisie alles gepland wat we onderweg moesten zien en waar we zouden slapen, is uiteraard niks van terecht gekomen maar het gaat om het idee!

Nu zitten we in een appartement in Port Douglas, bijkomen, genieten van airconditioning, netflix en niet tegen elkaar praten.

30 november vertrekken we naar Nieuw Zeeland, een volgend avontuur dat overigens ook wel een beetje voelt als thuis komen! kan niet wachten :)

Tot snel (dit zal waarschijnlijk niet waar zijn)

Liefs Tessa en Jasper

Ps. Vergeet niet naar de foto's en video's te kijken....zullen vandaag en morgen allemaal geüpload zijn.

Vancouver Island

Waar waren we gebleven? Ons verblijf in de Korsakov kliniek...
Na onze eerste dagen verblijf werd al snel duidelijk dat er iets niet helemaal in orde was met met onze 'werkgevers'.
Tussen 9 en 12 leek alles koek en ei maar na de lunch bleek dit ineens in een heel ander verhaal, de ene situatie nog vreemder dan de andere en deze leken elkaar in rap tempo op te volgen.
Na wat observatie- en speurwerk kwam de fles Vodka uit de spreekwoordelijke mouw. Mevrouw bleek er een dieet van 1,5 liter sterke drank per dag op na te houden. Op zich natuurlijk een prestatie waar men respect voor dient te hebben maar in combinatie met een bipolaire stoornis vloeit daar toch een enorme hoeveelheid incoherent en onvoorspelbaar gedrag uit voort. Naakt door het huis lopen en regelmatig in coma vallen waren niet vreemd in dit huishouden.

Na onze diagnose besloten we er even tussenuit te gaan en hebben we een aantal dagen gekampeerd op een prachtig afgelegen strand in een indianenreservaat. Na een interne evaluatie hebben we daar besloten om niet langer te verblijven op 'de looney farm'.
Bij terugkomst hebben we dan ook onze spullen gepakt en zijn we na een afscheidsborrel vertrokken naar een vriendin.

Na een aantal heerlijke dagen waarin we op de zoon van onze vriendin hebben gepast hebben we een nieuwe plek gevonden om te verblijven. Tot onze verbazing en een aantal alcoholcontroles leken deze mensen volledig normaal te zijn en tot op heden (we zijn inmiddels een maand bij hen) is nog niet anders gebleken.
Echt prachtige mensen die ons veel van het eiland hebben laten zien en een aantal Canadese ervaringen zoals ijshockey met ons hebben gedeeld.
Veel geleerd, heerlijk gegeten, veel gelachen en nieuwe vrienden gemaakt!

Nog een trip gepland na een ander deel van het eiland, gekampeerd op een prachtige maar erg afgelegen plek. Even bij het water gaan kijken en tot onze verbazing bleek dat er honderden oesterbedden maar een aantal meter van onze tent verwijderd waren.
Ochtend er na zijn we bij laag water op strooptocht gegaan en hebben we een koelbox gevuld met de grootste oesters die we konden vinden. Helaas bleek al snel dat oesters een scherp randje hebben, resultaat was een bloedende voet met een erg flinke wond...dit resulteerde weer in een bezoekje aan de eerste hulp. Hechten bleek meer dan 1000 dollar te gaan kosten en ook al was dit te regelen met de verzekering besloten we geen zin te hebben in het papierwerk.
Gelukkig was de hoofdzuster Nederlands en konden we na een tetanusspuit, een verbonden voet en een feestje in de wachtkamer in ruil voor een knuffel zonder te betalen vertrekken.

Afgelopen week zijn we gaan zalmvissen in een afgelegen gebied, op weg daar naar toe stonden we oog in oog met een zwarte beer...ik kon de auto nog net op tijd stoppen om een aanrijding met Balou te voorkomen. Na een stare down zijn we uit de auto gestapt waarna we de beer weg zagen zwemmen...
Helaas geen broodjes, blijkbaar zijn daar volgens de wiskundige formule en het wereldberoemde liedje twee beren voor nodig, honger dus...

Dit weekend was het onze trouwdag en besloten we te gaan kijken hoe een jonge walvis vermoord werd...een en al romantiek.
Met een boot en een gids zijn we de zee op gegaan en troffen daar al snel 5 orka's die duidelijk op oorlogspad waren. Het geluk was aan onze zijde omdat het bleek te gaan om voorbij trekkende orka's die ook walvissen en zeehonden eten terwijl de locale orka's het houden bij een dieet van zalm.
Al snel was er een hoop beweging in het water en zagen we de orka's een uur lang met een kleine walvis overgooien om zo de kleine Willy's te leren jagen. Uiteindelijk besloten ze de kleine Jonas toch uit elkaar te trekken en aan tafel te gaan.
Een enigszins luguber maar zeer interessant schouwspel...

Komend weekend nemen we hier afscheid en gaan we het prachtige Vancouver Island verlaten, dit is zeer zeker een plek die aan te raden is en waar wij zeker nog terug zullen komen.
We vliegen na een bezoek aan Vancouver terug naar Toronto om daar afscheid te nemen....
Ons volgende bericht zal komen uit Australië....

Groeten aan iedereen en tot snel!

Ps. zie ook de foto's en video's...

The USA....deel 2 (ja, dat rijmt)

Zijn we 'weer'....

Na een tijdje vervelen in Toronto en het volgen van alle WK wedstrijden (beetje jammer van de uitslag...) zijn we ons gaan verdiepen in camper reizen door de VS...
Al snel vonden we een reis van Denver naar LA en hebben we een route uitgestippeld door de Rocky Mountains en Las Vegas.
Naar Denver gevlogen en de camper opgehaald. Bleek een behoorlijk gevaarte te zijn, bijna 11 meter dus was wel even wennen...gelukkig houden Amerikanen van groot dus zijn ook de wegen ruim genoeg.
Na de nodige blunders (vliegend bier omdat we de koelkast niet hadden afgesloten tijdens het rijden etc.) hebben we besloten toch de gebruiksaanwijzing eens te lezen...durf het bijna niet te zeggen maar dit helpt soms mannen!

Colorado verlaten en de camper door de Rocky Mountains gemanoeuvreerd, overnacht in een prachtig National park waar we gelukkig nog terecht konden (het blijkt handiger dit soort zaken te reserveren al maanden van tevoren :)
De dag daarna door de rode bergen van Utah naar Las Vegas gereden...
Tja, Las Vegas....ik meen ooit gehoord te hebben dat er niet gesproken dient te worden over wat er in Vegas gebeurd, dus we zullen maar zeggen dat we het ons niet meer herinneren.
Na Las Vegas zijn we door de woestijn van Nevada richting Los Angeles gereden, we hadden enorme hitte verwacht maar dit bleek uiteindelijk niet het geval. Onze telefoons sloegen op hol met allerlei 'flash flood' waarschuwingen waarna het weer op zijn zachtst gezegd erg spannend werd, in Nederland was het op dat moment dubbel zo warm :)
Eenmaal aangekomen in LA hebben we de camper ingeleverd en de eindbalans opgemaakt, we schrokken wel even van het verbruik van ons vervoer...even hadden we het idee dat Andre Hazes en Bonnie St. Claire wellicht een date hadden gehad in de benzine tank.
Vervolgens zijn we bij het verhuurbedrijf op zoek gegaan naar een accommodatie. Dit bleek erg lastig waardoor we uiteindelijk in een overwegend Mexicaanse achterbuurt terecht kwamen waarvan de taxi chauffeur ons adviseerde na zonsondergang niet meer over straat te gaan. Na twee erg gezellige nachten in een Mexicaanse bar bleek dit toch wel mee te vallen, een rondje tequila doet wonderen!

Na een aantal dagen en sightseeing in LA hebben we de volgende camper opgehaald en zijn we door Californië vertrokken richting San Francisco. Om heel eerlijk te zijn viel Californië ons een beetje tegen en is dat in onze ogen een nogal overschat gedeelte van de VS zeker vergeleken met Florida.
Aangekomen in San Francisco hebben we onze camper ingeleverd en zaten we weer met hetzelfde probleem rondom accommodatie (iets met ezels en een steen)
Net toen we dachten dat het niet erger kon na onze ervaring in LA kwamen we terecht in een motel dat meer weg had van de EBI dan van een motel.
Maarrr...de binnenstad van San Francisco is echt prachtig, echt een fantastische stad!

Na een aantal dagen in San Francisco besloten we dat het tijd was voor enige structuur en regelmaat en gingen we op zoek naar een plek om 'te werken'. Deze hadden we snel gevonden en wel op Vancouver Island....
De dag erna zijn we vanuit San Francisco naar Vancouver gevlogen waar we de nacht hebben doorgebracht om vervolgens met een watervliegtuig naar 'het eiland' te vliegen'...mooie ervaring die we van onze bucketlist kunnen afstrepen.

We zijn nu bij mensen terecht gekomen waar we vanuit ons beroep wel een aantal behandelplannen en interventies op los zouden kunnen laten, gelukkig zijn we daar niet voor hier.
We noemen deze locatie liefkozend 'the looney farm'....daarover de volgende keer meer!

Voor jullie allemaal een fijne vakantie en doe rustig aan in de hitte!

Jasper en Tessa

Long time no read...

Hallo allemaal!

We zullen de excuses voor het uitblijven van een verhaal achterwege laten...betekent op een gegeven moment ook niks meer, dus bij deze geen excuses :)

Na onze vorige post hebben we ongeveer een maand gewerkt op een gigantisch landgoed in Quebec. Twee fantastische mensen en twee geweldige viervoeters. We woonden daar in ons eigen gedeelte van het woonhuis en deels in een prachtige Cabin op een afgelegen eiland in een privé meer. Veel werk verzet en mooie herinneringen gemaakt, de foto's en filmpjes spreken voor zich.

Na deze maand zijn we terug gereden naar Toronto om Paul en Maurice op te halen, deze zijn twee intensieve weken op bezoek geweest. Erg veel gedaan en gezien...veel musea bezocht en thee gedronken met als klap op de vuurpijl het winkelen in de USA. En natuurlijk Max aangemoedigd in Montreal, 360.000 mensen bij elkaar in de hitte op het circuit...erg sjiek!

Op dit moment zijn we weer even terug 'thuis', even bijkomen en vervelen...lastig maar goed voor ons! We proberen een manier uit te vogelen om in Vancouver te komen...is 42 uur rijden en aangezien we geen auto kunnen kopen en huren maar voor maximaal 30 dagen kan zullen we een alternatief moeten bedenken. Regelmatig moeten er campers terug gebracht worden van Toronto naar Vancouver dus wellicht dat dit een optie is!

Gunstige van het feit dat we nu veel tijd over hebben is dat we Oranje op de voet kunnen volgen tijdens het WK...elk nadeel heb z'n voordeel.

We hopen dat met jullie alles goed gaat en horen graag ook iets van jullie!

1000 kusjes

ps. zie ook onze korte video's! Nee geen zorgen...geen volledige speelfilms :)

The US of A

Lieve Lezers,

Onze excuses voor het uitblijven van een update...we waren de kou zo moe dat we hebben besloten naar de VS te gaan, voor enerzijds een rondreis en anderzijds een bezoek aan vrienden maar voornamelijk een bezoek aan de zon!

Wij voelden eigenlijk erg weinig voor een bezoek aan Amerika en het stond zeer zeker niet in onze reis top 40...maar wat hebben wij ons vergist! Na een behoorlijke irritante ervaring aan de grens tussen Canada en Amerika en daar uren gewacht te hebben omdat deze mensen natuurlijk erg machtig maar vooral ook heel ruig zijn werden we toegelaten en konden we onze vlucht nog halen.
Aangekomen in Orlando onze huurauto opgehaald, en natuurlijk laten verleiden tot een upgrade naar V8...we leven immers maar 1 keer. Deze door het spitsuur van Orlando gemanoeuvreerd de buitenwijken in naar ons Motel. Deze nacht bracht onze verwachtingen rondom 'the states' ook niet omhoog, schreeuwende zwarte zuid Amerikaanse figuren en vechtpartijen op de parkeerplaats waren daar de standaard.

Genoeg gezeurd, volgende ochtend gauw in de auto gestapt en naar Fort Pierce gereden en daar in een Airbnb een paar nachten verbleven. Daar kregen we in de gaten dat Amerikanen vaak even wat tijd nodig hebben om 'te ontdooien' en niet zoveel kunnen met ons enthousiasme en onze humor...na een fles wijn sloeg dit echter volledig om en hebben we een prachtige tijd gehad! Meegenomen op een prachtige kano tocht door de mangroven tussen de schildpadden en zeekoeien, de nodige vis gevangen en van een heerlijke lunch en een aantal verkoelende biertjes genoten.

Na een aantal dagen was het tijd om verder te reizen, volgende bestemming: Florida Keys.
Deze plek is echt een paradijs op aarde, de sleutel tot ultieme ontspanning zullen we maar zeggen. Alleen de rit door The Keys is al spektakel op zich...Helder blauwe zee met parelwitte stranden met passerende dolfijnen en zeekoeien.
Vele barretjes waar wij alleen maar van konden dromen, voeten in het zand, drankje in de hand en genieten van de zonsondergang en het fantastische gezelschap. "No shirt, no shoes, no problems..."

Onze accommodatie was er ook een om nooit te vergeten, via internet een prachtig Chalet geboekt...waren er alleen bij vergeten te vermelden dat dit Chalet gelegen was op Vinckenslag 2.0.
Uiteindelijk na wat stomme praat en een paar biertjes met de lokale bewoners zijn we hier met alle enthousiasme ontvangen en is er super voor ons gezorgd door deze lieve mensen. Dus voor iedereen die zegt dat flauwekullen geen levensstijl is, dit bewijst het tegendeel :)

Na een vistrip waarin Tessa zorgde voor het avondeten en Jasper aan Jaws liet zien hoe de machtsverhoudingen liggen hebben we aan het kampvuur de vis laten bereiden door een lokale visser die tevens zijn eigen rum stookte...match made in heaven zou ik zeggen.

Omdat New Orleans en Nashville ons einddoel waren kwam er ook een tijd om weer te vertrekken, kilometers moesten er gemaakt worden. 700 Mile rechtdoor werd er door de navigatie aangegeven, een iets andere ervaring dan de afstand van Posterholt naar Leeuwen bijvoorbeeld.

Omdat deze afstand wat aan lange kant was hebben we in Biloxi een overnachting geboekt in het Hard Rock Casino, achteraf gezien hadden we misschien beter moeten weten...4 dagen later, gratis overnachtingen in het meest luxueuze hotel dat ik ooit gezien heb en een adequate hoeveelheid gratis drankjes hebben we ons toch los geweekt.

Tevens besloten om in het belang van onze lever New Orleans en Nashville op een later moment te doen en een paar dagen ´vakantie' te nemen bij vrienden die in Sint Augustine op vakantie waren. Heerlijk ontvangen met een zeer welkome gezonde en thuis gekookte maaltijd...waren we echt aan toe. Daarna een paar heerlijke dagen gehad met deze prachtige mensen, wandelingen over het strand, elektriciteits stormen boven zee en handgerolde sigaren...wat wilt een mens nog meer?

Helaas zat onze tijd in de VS er op en was het tijd om te vertrekken, na een flinke vertraging van een uur of 9 waren we eindelijk weer terug in Canada. Dit betekent overigens wel dat onze vlucht gratis was dus dat is dan wel mooi meegenomen.

Koningsdag in Toronto gevierd, leek er in de eerste instantie op dat dit een behoorlijk tamme aangelegenheid zou gaan worden, niks bleek minder waar toen we een groep Nederlanders troffen die op studie reis waren....wij hebben geheimhoudingsverklaringen moeten tekenen dus ik kan er verder niks over zeggen....samengevat hebben jullie belastingcenten onze drank betaald die avond, dus bedankt daarvoor!

We hebben nu een paar dagen om een en ander te organiseren en dan gaan we een tijdje werken in Quebec dichtbij de hoofdstad. Even wat structuur aanbrengen in ons leven, dit blijkt gezond te zijn...

Inmiddels zullen jullie het lezen wel moe zijn, ga maar snel plaatjes kijken!

Tessa en Jasper

The Beginning...

Na een geslaagd en jankerig afscheidsfeestje was het dan eindelijk zover....weg!
Nog een laatste nachtje aan de bar van een hotel in Amsterdam om vervolgens niet uitgeslapen in het vliegtuig te stappen.

Een voorspoedige reis waarin alles verbazingwekkend soepel is verlopen, tailwind dus al eerder als verwacht in Canada.
Opgehaald door vrienden en hartelijk ontvangen om vervolgens te worden vol gestouwd met eten en drank...weinig protest van onze kant overigens.
Dit heeft een aantal dagen geduurd waardoor we eigenlijk nog steeds een jetlag/kater hebben.

Gisteren in een opwelling naar de Niagara Falls gereden om daar vervolgens pas vanochtend van terug te komen...oeps.
Ter verdediging, niemand had ons verteld dat het daar net Las Vegas is....teveel verleidingen om aan toe te geven.
Het stroomt er zeer rijkelijk....en ook de watervallen gaan behoorlijk hard.

Eerste indruk van Canada, iedereen is enorm vriendelijk en hartelijk...het is bijvoorbeeld onmogelijk om ergens te komen zonder er iets te 'moeten' eten.
Zo vriendelijk zelfs dat er zelfs sorry tegen Siri wordt gezegd als deze niet direct het juiste antwoord geeft.
We hadden verwacht dat alles groot zou zijn maar nog zijn we verbaasd over hoe gigantisch alles is...

Dikke doei en tot snel! (ow nee, 51 weken)

Jasper en Tessa

Welkom op ons reisverhaal!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens onze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we ons bevinden en waar we zijn geweest! Maar of dit altijd up to date is dat durven we niet te beloven... Meer informatie over ons en de reis die we ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op on reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met ons meereist!

Groetjes,

Tessa en Jasper